Σε κατάσταση υπεραλίευσης βρίσκονται τα περισσότερα εμπορικά είδη ψαριών στις ελληνικές θάλασσες, ενώ δεκάδες ξενικά είδη εισρέουν στα ελληνικά πελάγη, λόγω αύξησης στη θερμοκρασία των νερών.
Μελέτες ερευνητικών Ινστιτούτων που σχετίζονται με το θαλάσσιο περιβάλλον την τελευταία 20ετία, διαπιστώνουν ότι είδη όπως ο μπακαλιάρος, η κουτσομούρα, ο γαύρος, ο κόκκινος τόνος, ο ξιφίας, η παλαμίδα έχουν αποδεκατιστεί και απαιτούνται μέτρα για την ανάκαμψη των πληθυσμών τους. Μελέτη του Ελληνικού Κέντρου θαλασσίων Ερευνών για τα εκατοντάδες είδη μαλακίων (27 εμπορικής σημασίας) καταλήγει ότι «η διατήρηση των πληθυσμών τους δεν είναι εξασφαλισμένη λόγω των σημερινών πιέσεων που δέχονται (θαλάσσια ρύπανση, εισβολή ξενικών ειδών, κλιματική αλλαγή, υπερεκμετάλλευση, μη τήρηση της κείμενης νομοθεσίας).
Για την ιχθυοπανίδα, ο συνολικός αριθμός των καταγεγραμμένων ειδών ψαριών στις ελληνικές θάλασσες ανέρχεται στα 467 (IMAS-Fish, απογραφή 2007) από τα οποία περίπου το 19% είναι ενδημικά της Μεσογείου. «Τα μεγαλύτερα είδη βενθοπελαγικών και πελαγικών ψαριών και εκείνων με μεγαλύτερο κύκλο ζωής έχουν πρακτικά εξαφανιστεί από αρκετούς ψαρότοπους», σημειώνουν οι ερευνητές του ΕΛΚΕΘΕ.
Κουτσομούρα, αλλά και καραβίδα υπεραλιεύονται. Ο μπακαλιάρος υπεραλιεύεται σε μικρότερο από ελάχιστο νόμιμο αλιεύσιμο μήκος και θεωρείται σε όλο το Αιγαίο υπεραλιευμένο είδος. Από το 2000, παρατηρείται σημαντική μείωση των αποθεμάτων του γαύρου, όχι όμως και της σαρδέλας.
Η υπερεκμετάλλευση του κόκκινου τόνου δεν εγγυάται την αειφορία του αποθέματος σε μακροχρόνια βάση, ενώ παρόμοιες εκτιμήσεις υπάρχουν και για τον ξιφία. Η αλιεία των οστρακόδερμων, που ανθούσε στις αρχές της δεκαετίας του ’90, εμφανίζει πτώση ή και κατάρρευση. Η λήψη μέτρων (Π.Δ. του 1998 και του 2003) είχε περιορισμένο αποτέλεσμα για τη βιωσιμότητα του φυσικού πληθυσμού τους.
Οσον αφορά τα ξενικά είδη, το ΕΛΚΕΘΕ και το δίκτυο ELNAIS έχουν δημιουργήσει βάση δεδομένων και η πιο πρόσφατη αποτίμηση καταγράφει 155 ξενικά είδη. Τα περισσότερα είναι ζωοβενθικά είδη (69), ακολουθούν είδη ψαριών (39) και μικροάλγες (30). Μόνο την περίοδο 2005 - 2006 καταγράφηκαν 15 είδη δεκάποδων. Ο ρυθμός εισαγωγής των ξενικών ειδών έχει αυξηθεί από το 1990 και μετά. Το φαινόμενο συνδέεται με την αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας.
Την τελευταία πενταετία παρατηρείται ασυνήθιστη αύξηση της παρουσίας των λεσσεψιανών εισβολέων (μέσω της διώρυγας του Σουέζ) στις παράκτιες περιοχές Ρόδου και Κρήτης, αλλά και εξάπλωση φυκών αλλόχθονης προέλευσης, όπως το τροπικό Caulerpa ramemosa. Ταχεία είναι και η εξάπλωση του τροπικού τοξικού ψαρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου