Θόρυβος στρατιωτικής μπότας στην Τουρκία και κινήσεις ανατροπής από τους φιλοαμερικανούς στο Λίβανο

Μετά από σιγή ενός μηνός σχετικά με τη Συρία, η Τουρκία άρχισε και πάλι να σηκώνει τη φωνή της έναντι της Δαμασκού, απόδειξη της ύπαρξης ενός δυτικού σχεδίου του οποίου οι γραμμές αρχίζουν να προσδιορίζονται.

Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, η Τουρκία έχει αρχίσει να παρέχει οικονομική, στρατιωτική και υλικοτεχνική υποστήριξη στην συριακή αντιπολίτευση, μετά από αίτημα των Ηνωμένων Πολιτειών και με τη βοήθεια ορισμένων χωρών του Κόλπου, οι οποίες δρουν ως χορηγοί κεφαλαίων. Επιπλέον, η Τουρκία έχει δημιουργήσει στο έδαφός της στρατόπεδα εκπαίδευσης για τη συριακή αντιπολίτευση, κοντά στα νότια σύνορα της χώρας, ως προοίμιο της δημιουργίας μιας ουδέτερης ζώνης σε συριακό έδαφος. Το σχέδιο περιλαμβάνει εισβολή των τουρκικών δυνάμεων κατά μήκος των συνόρων για να αναγκάσει τη Συρία να στείλει στρατεύματα  για την αντιμετώπιση αυτής της επίθεσης κατά του εθνικού εδάφους της. Η Τουρκία θα μπορούσε τότε, σύμφωνα με το καταστατικό του ΝΑΤΟ, να καλέσει την Ατλαντική Συμμαχία για να την βοηθήσει. Παράλληλα, η συριακή αντιπολίτευση θα επιτεθεί σε μονάδες του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών, και οι διαδηλωτές θα ζητήσουν την παρέμβαση του ΝΑΤΟ.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ελπίζουν επίσης να βάλουν το Λίβανο να συμμετάσχει στην συνομωσία αυτή. Αν και η κυβέρνηση, η πλειοψηφία των πολιτικών και του πληθυσμού  αρνούνται κατηγορηματικά να συρθούν σε αυτό το βρώμικο παιχνίδι, ένα μέρος των Λιβανέζων δεν φαίνεται να έχουν αντίρρηση. Πρόκειται μεταξύ άλλων  για το Κίνημα του Μέλλοντος του Σαντ Χαριρί, σύμμαχος για την περίσταση των σαλαφιστών εξτρεμιστικών κινημάτων. Όλος αυτός ο καλός κόσμος μετέτρεψε  τις παραμεθόριες περιοχές από το Ακαρ στο βόρειο Λίβανο, μέχρι την Kaa στα ανατολικά, περνώντας από το Wadi Khaled, σε μια βάση των Συρίων αντιπολιτευόμενων. Οι τελευταίοι λαμβάνουν όπλα και χρήματα, αλλά και υλικοτεχνική υποστήριξη. Οι εξτρεμιστές που τραυματίστηκαν στις επιθέσεις κατά του συριακού στρατού μεταφέρθηκαν για θεραπεία σε νοσοκομεία στο Βόρειο Λίβανο. Όλες αυτές οι ακριβές επιχειρήσεις χρηματοδοτούνται από χρήμα προερχόμενο από τις πετρομοναρχίες.

Αλλά υπάρχει ένα ισχυρό πολιτικό και λαϊκό κίνημα στο Λίβανο που αντιτίθεται στο να χρησιμοποιηθεί ο Λίβανος σαν ράμπα και εξέδρα για την αποσταθεροποίηση της Συρίας.

Τόσο το σχέδιο για τουρκική παρέμβαση όσο και το σχέδιο ανατροπής από το Λίβανο θα αποτύχουν. Γιατί εκείνοι που εκπόνησαν αυτά τα σχέδια δεν έλαβαν υπόψη την αντίδραση του συριακού στρατού και των συμμάχων της Δαμασκού που έχουν τη δυνατότητα να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους - ακόμα και να

επιτεθούν- σε ένα μέτωπο μήκους πολλών χιλιάδων χιλιομέτρων.

Η τάση στη Συρία

Η Ουάσιγκτον και οι φίλοι της έχουν τορπιλίσει το ειρηνευτικό σχέδιο του Αραβικού Συνδέσμου. Η κρίση στη Συρία επέτρεψε να πέσει το τελευταίο φύλλο συκής που κάλυπτε ακόμη την έλλειψη αντρισμού για την οποία θα μπορούσε  να υπερηφανεύεται ο Αραβικός Σύνδεσμος, που ήταν κάποτε απαράκλητος στο διεθνές πολιτικό τοπίο. Ο θεσμός αυτός, ή αυτό που έχει απομείνει, δεν είναι παρά ένα όργανο που χειραγωγείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα.

Με αυτά τα νέα δεδομένα, η αραβική πρωτοβουλία επινοήθηκε από το Κατάρ, με την ελπίδα ότι θα απορρίπτονταν από τη συριακή ηγεσία. Με αυτόν τον τρόπο, η υπόθεση της συριακής κρίσης θα παραπέμπονταν στο Συμβούλιο Ασφαλείας με μια αραβική κάλυψη, χρησιμοποιώντας την ίδια διαδικασία με αυτήν της  Λιβύης.

Γνωρίζοντας την  φύση της συνωμοσίας της οποίας είναι θύμα, η Συρία δεν έπεσε στην παγίδα και δέχτηκε το αραβικό σχέδιο, καθώς το κύριο μέλημά της είναι να βρεθεί μια ειρηνική λύση στην κρίση και να μην φέρει σε δύσκολη θέση τους φίλους της των BRICS ( Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική).

Όταν το Κατάρ αισθάνθηκε  ότι η Δαμασκός θα αποδεχόταν την πρωτοβουλία, ο υπουργός Εξωτερικών του Hamad bin Jassem, έκανε μη διπλωματικά σχόλια, στα όρια του θράσους, προς την συριακή ηγεσία, με σκοπό να την προκαλέσει και να την σπρώξει να απορρίψει το σχέδιο. Αλλά δεν γνώριζε καλά τους Σύριους ηγέτες που μπορούν να διατηρήσουν τη ψυχραιμία τους σε περίοδο κρίσης.

Αποδέχθηκαν το σχέδιο και ανακοίνωσαν ότι θα εφάρμοζαν όλες τις ρήτρες.

Απελευθέρωσαν περίπου 700 κρατουμένους και ανακοίνωσαν την επικείμενη αποχώρηση του στρατού από τις πόλεις.

Η αντίδραση της Ουάσιγκτον, των ευρωπαϊκών χωρών και της Τουρκία, δείχνει σαφώς τις προθέσεις τους. Αντί να ενθαρρύνουν όλα τα μέρη να επιδείξουν καλή θέληση και σοφία, αμφισβήτησαν τις προθέσεις της Δαμασκού, σαν να ενθάρρυναν την συριακή αντιπολίτευση να μην συνεργαστεί. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προχώρησαν ακόμα περισσότερο στην παροχή συμβουλών προς τις ένοπλες ομάδες στη Συρία να μην παραδώσουν τα όπλα τους και να μην αποδεχθούν την προσφορά άμεσης αμνηστίας που πρότειναν οι συριακές αρχές. Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος του Συριακού Εθνικού Συμβουλίου (ΣΕΣ) Burhan Ghalioun, ανακοίνωσε από το Κάιρο την απόρριψη κάθε διάλογου με το καθεστώς του Μπασάρ αλ-Άσαντ.

Αυτό σήμαινε, με λίγα λόγια, ότι η αντιπολίτευση, που υποστηρίζεται από την Ουάσιγκτον, τορπίλιζε την αραβική πρωτοβουλία.

Αντί να ασκεί πιέσεις στο ΣΕΣ, ο Γενικός Γραμματέας του Αραβικού Συνδέσμου Nabil Al-Arabi, ενίσχυσε την κριτική του προς τη Δαμασκό. Και πριν λήξει ο χρόνος των δύο εβδομάδων που είχε δοθεί στη Συρία για την εφαρμογή των όρων του σχεδίου, ο Σύνδεσμος κατηγόρησε τη Συρία ότι δεν τήρησε τις υποχρεώσεις της και αποφάσισε να συγκαλέσει μια επείγουσα υπουργική συνάντηση για να συζητήσουν την κατάσταση στη χώρα.

Η συμπαιγνία μεταξύ ορισμένων μελών του Συνδέσμου και των ένοπλων ομάδων στη Συρία δεν αφήνει πλέον καμία αμφιβολία. Η σύγκληση της συνεδρίασης ήρθε μετά τη συντριπτική ήττα των ενόπλων εξτρεμιστών που έχασαν το οχυρό  του Μπάμπα Αμρ στη Χομς, από όπου τρομοκρατούσαν τον πληθυσμό και παρενοχλούσαν τα τακτικά στρατεύματα.

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, ο στρατός της Συρίας ανακάλυψε σε αυτόν τον τομέα ένα υπόγειο νοσοκομείο, αποθήκες όπλων όλων των διαμετρημάτων και μια εξελιγμένη υποδομή εξέγερσης. Εκατό ένοπλοι εξτρεμιστές παραδόθηκαν ή συνελήφθησαν στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, οι οποίες διήρκεσαν μία εβδομάδα. .

Τοποθετημένο στα δυτικά της Χομς, το Μπάμπα Αμρ είχε ένα γεωγραφικό βάθος που το σύνδεε απευθείας με το Λίβανο, μόνο 22 χιλιόμετρα μακριά. Όπλα, χρήματα, υλικά και ενισχύσεις σε άνδρες είχαν δρομολογηθεί στους εξεγερμένους μέσω του Λιβάνου προς το συριακό χωριό Kousseir.

Η πτώση του αποτελεί βαρύ πλήγμα για τους εξτρεμιστές και για τους δυτικούς υποστηρικτές τους. Αυτό εξηγεί την υστερική αντίδραση του Αραβικού Συνδέσμου.

--------------------------------------------

Ακλουθούν δηλώσεις και γνώμες από προσωπικότητες της Μέσης Ανατολής. Θα τις βρείτε στα γαλλικά στο τέλος της ανάρτησης.

Μετέφρασα μια από τις δηλώσεις,  αυτή του Μισέλ Αούν, κηρίου επικεφαλής των Χριστιανών του Λίβανου, χαρακτηριστική των γινομένων στη περιοχή :

«Τα όπλα της αντίστασης δεν χρειάζονται άδεια σε όλες τις χώρες. Στηρίζουμε τον διάλογο που προβλέπεται με τον όρο να καθοριστούν τα θέματα προς συζήτηση. Θα ήθελα όλοι οι εμπλεκόμενοι να εξετάσουν το όραμα που είχα παρουσιάσει για την ανάπτυξη μιας στρατηγικής της άμυνας μας. Η απόφαση για πόλεμο η ειρήνη δεν είναι στα χέρια της Χεζμπολάχ, αλλά αυτών του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών (...). Εγώ ξεπέρασα όλες τις προσπάθειες απομόνωσης για να απομακρυνθώ από την πολιτική. Ένα δισεκατομμύριο δολάρια καταβλήθηκαν κατά τη διάρκεια των εκλογών του 2009 για να με βγάλουν από το πολιτικό πεδίο. Οι επικριτές μας είναι πρόθυμοι να πληρώσουν πάλι 3 δισεκατομμύρια δολάρια για την χρηματοδότηση των  βουλευτικών εκλογών του 2013».