Στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί μπορείτε να διαβάσετε μια ολοκληρωμένη ανάλυση για την ανάπτυξη τέτοιους είδους συστημάτων. Ξεχωρίζει το πρόγραμμα HAARP (High Frequency Active Auroral Research Program) το αγαπημένο θέμα των συνωμοσιολόγων της δεκαετίας του 1990. Η διεθνής κοινή γνώμη έστρεψε για πρώτη φορά την προσοχή της στα αρχικά HAARP το 1995.
Τη χρονιά εκείνη δημοσιεύτηκε ένα βιβλίο 230 σελίδων, που συντάραξε την διεθνή κοινή γνώμη. Το βιβλίο είχε τίτλο Angels Don't Play This HAARP: Advances in Tesla Technology (Οι Άγγελοι δεν Παίζουν αυτό το HAARP - λογοπαίγνιο με την ελληνική λέξη άρπα-Harp - Πρόοδοι στην Τεχνολογία Τέσλα) και συγγραφείς του ήταν ο επιστημονικός ερευνητής δρ. Νικ Μπέγκις και η δημοσιογράφος Τζην Μάνιν. Εκτός του ότι περιείχε αρκετές διαφωτιστικές λεπτομέρειες σχετικά με το σχεδόν άγνωστο ως τότε πρόγραμμα, το βιβλίο αυτό αποτελούσε και μια ανοικτή καταγγελία για τον «υψηλής συχνότητας βανδαλισμό του ουρανού» που ετοιμαζόταν να εξαπολυθεί από την Αλάσκα.
«Αυτό το πρόγραμμα δεν έχει καμιά σχέση με μουσικά όργανα ή με το βόρειο σέλας», ήταν η ειρωνική απάντηση της στρατευμένης πολέμιας του HAARP Μπάρμπαρα-Κλερ Ζίκουρ σε όσους ζητούσαν να πληροφορηθούν γι αυτό το πρόγραμμα, που ενώ δεν είχε χαρακτηριστεί ως απόρρητο, εντούτοις καλύφθηκε από την αρχή με πέπλα αοριστίας και μυστικότητας. Σύντομα όμως όλοι κατάλαβαν ότι κάτι σημαντικό συνέβαινε στην Τζακόνα (Gakona) της κεντρικής Αλάσκα.
Κάτω από τα μονίμως χιονισμένα βουνά του Σαιντ Ελίας Παρκ εγκαταστάθηκαν 360 κεραίες, ύψους 24 μέτρων η κάθε μία και συνολικής ισχύος 1,7 Gigawatt(!), ένα ραντάρ ασύμφωνης σκέδασης διαμέτρου 36 μέτρων, συσκευές ανίχνευσης, αποστασιόμετρα λέιζερ, μαγνητόμετρα, αισθητήρες υπερύθρων και οπτικές διατάξεις για την ανάλυση της φωτεινής ακτινοβολίας χαμηλού επιπέδου από την ατμόσφαιρα, πομποί, γεννήτριες, κλωβοί ελέγχου κ.α.
Το HAARP αποτελεί στην ουσία μια εξελιγμένη μορφή «ιονοσφαιρικού θερμαστή». Βομβαρδίζει το ανώτερο στρώμα της ιονόσφαιρας, η οποία εκτείνεται από 60 ως 900χλμ., με μια πανίσχυρη κατευθυνόμενη ηλεκτρομαγνητική ακτίνα. Η πρώτη εικόνα που προσπάθησε να περάσει το HAARP στην κοινή γνώμη ήταν ότι επρόκειτο για ένα επιστημονικό σχέδιο με στόχο την επιλεκτική τροποποίηση της ιονόσφαιρας για τη βελτίωση των τηλεπικοινωνιών. Σύντομα όμως έγινε αντιληπτό ότι το αμερικανικό Πεντάγωνο ήθελε να εκμεταλλευτεί την ιονόσφαιρα για τους δικούς του σκοπούς.
Σύμφωνα με ένα εμπιστευτικό εσωτερικό έγγραφο του Πενταγώνου «το πρόγραμμα HAARP έχει ως αντικείμενο, τον έλεγχο διαφόρων φυσικών χαρακτηριστικών της ιονόσφαιρας γα τη βελτίωση των στρατιωτικών συστημάτων διοίκησης, ελέγχου και επικοινωνιών». Η πολέμια ωστόσο του HAARP Κλερ Ζίκουρ επιμένει: «Ο στρατός θα δώσει στην ιονόσφαιρα μια μεγάλη κλωτσιά για να δει τι θα συμβεί». Το HAARP χαρακτηρίζεται από τους πολέμιους του ως ένας «ουρανοθραύστης» (skybuster) με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Αν και το αμερικανικό Πεντάγωνο αρνείται την άμεση ανάμειξη του στο πρόγραμμα και υποβαθμίζει τη σημασία του, εντούτοις το DoD (Department of Defense) αναγκάστηκε να δώσει στη δημοσιότητα ορισμένες εφαρμογές του.
Το HAARP δίνει την δυνατότητα στον αμερικανικό στρατό να εκμεταλλευτεί το φαινόμενο του ηλεκτρομαγνητικού παλμού (EMP) στην ατμόσφαιρα, που μέχρι σήμερα μπορούσε να παραχθεί μόνο με πυρηνική έκρηξη. Ως γνωστόν ο ηλεκτρομαγνητικός παλμός μπορεί να καταστρέψει κάθε ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό σύστημα.
Πέρα όμως από τις συμβατικές στρατιωτικές κι επιστημονικές εφαρμογές, το HAARP έχει και μια σειρά άλλων εξωτικών δυνατοτήτων που εξάπτουν τη φαντασία ακόμη και των πιο ψύχραιμων ερευνητών του χώρου της μυστικής τεχνολογίας. Πιο αναλυτικά λοιπόν το HAARP μπορεί να έχει τις παρακάτω εφαρμογές:
Η εκπομπή τεράστιων ποσοτήτων ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στην ιονόσφαιρα μπορεί να την ωθήσει να συμπεριφέρεται σαν μια τεράστια κεραία κυμάτων ELF, που είναι σε θέση να πραγματοποιήσει διεισδυτικές «τομογραφίες» του υπεδάφους της γης. Με άλλα λόγια, ακτινοβολώντας κύματα εξαιρετικά χαμηλών συχνοτήτων από τον ουρανό προς τη γη, είναι δυνατόν να σχηματιστεί εικόνα για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό της.
Η σταδιακή και επιλεκτική θέρμανση ενός συγκεκριμένου τμήματος του γήινου φλοιού, έχει ως αποτέλεσμα η εκτόνωση αυτής της απορροφημένης ενέργειας να γίνεται με την μορφή σεισμικής και ηφαιστειακής δραστηριότητας (σεισμικός πόλεμος).
Επίσης ο Ντέιβιντ Γιάροου, ηλεκτρονικός ερευνητής του Πανεπιστημίου ’λμπανι (Νέα Υόρκη), υποστηρίζει ότι το HAARP θα έχει σοβαρές επιδράσεις όχι μόνον στην ιονόσφαιρα αλλά και στο μαγνητικό πλέγμα της Γης: «Το HAARP δεν θα ανοίξει ΄τρύπες΄ στην ιονόσφαιρα. Αυτό είναι επικίνδυνα υποτιμητικό του τι θα προξενήσει μια ακτίνα γιγαβάτ του HAARP». Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι το HAARP «θα πάλλει κάθε χορδή της Γαίας με άγριες, άτακτες, μη αρμονικές υψηλές συχνότητες. Αυτές οι θορυβώδεις ωθήσεις θα προκαλέσουν δονήσεις στη γεωμαγνητική ροή».
Παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις είναι φανερό ότι το κύριο βάρος της λειτουργίας του HAARP έχει δοθεί στην ανάπτυξη κλιματολογικών και σεισμικών όπλων. Το πρόγραμμα HAARP δεν είναι το μοναδικό του είδους. Από το 1948 έλαβαν χώρα περάματα κάτω από τον γενικό χαρακτηρισμό, Active Ionospheric Experiments. Μερικές από τις πολλές κωδικές ονομασίες ήταν: EXCEDE, RED AIR, CHARGE IV, RIME, CRRES, WISP, ACTIVE, HIPAS, RADC, AIM.
Τα κλιματολογικά όπλα έχουν μακρά ιστορία. Σκοπός τους ήταν η εκμετάλλευση των καιρικών φαινομένων ως τακτικό πλεονέκτημα για τον επιτιθέμενο ή την καθήλωση του εχθρού εξ αιτίας της τεχνητής κακοκαιρίας. Για τους ίδιους λόγους πραγματοποιήθηκαν και μια σειρά από σεισμικά πειράματα, σπουδαιότερο των οποίων υπήρξε το πρόγραμμα με την κωδική ονομασία PRIME ARGUS.
Διαβάστε στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ολόκληρη την ανάλυση και τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει για το αν είναι υπαρκτά ή όχι τα σεισμικά όπλα.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου