ΣΠΑΣΤΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ... ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ! ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΑΟΣ!

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Τελικά, μάλλον η Mossad ΔΕΝ έκανε γκάφα στο Ιράν…


Έστω και με σημαντική καθυστέρηση, κάτι το οποίο αποδείκνυε βέβαια τη σημασία της υπόθεσης, άρχισαν να έρχονται στο φως της δημοσιότητας κάποια στοιχεία τα οποία εκ πρώτης όψεως φαίνεται να προσφέρουν κάποιες λογικές απαντήσεις στα ερωτήματα που προκάλεσε ο θάνατος φερόμενου ως πυρηνικού επιστήμονα στο Ιράν.
Αυτό που προκύπτει είναι ότι οι Ιρανοί σκοπίμως επιχείρησαν να συσκοτίσουν την υπόθεση σε μια προσπάθεια είτε να μη δώσουν μια τόσο εύκολη «νίκη» γοήτρου και ουσίας στις ισραηλινές – πιθανότατα – μυστικές υπηρεσίες οι οποίες προφανώς δεν θα αναλάβουν ποτέ την ευθύνη της δολοφονίας και αφετέρου, δημιουργώντας σύγχυση να καλύψουν εν μέρει την ανικανότητα του πολυπλόκαμου μηχανισμού ασφαλείας να προστατεύσει πολύ σημαντικά πρόσωπα για την εθνική ασφάλεια της χώρας.
Αυτό το τελευταίο αναμένεται να κάνει και τη μεγαλύτερη ζημιά, αφού η τρίτη κατά σειρά ενέργεια σε σύντομο χρονικό διάστημα εναντίον πυρηνικού επιστήμονα, στέλνει σαφέστατο μήνυμα προς όλους, ότι η φυσική τους επιβίωση κινδυνεύει άμεσα και ότι μπορεί να αποτελέσουν τον επόμενο στόχο.
Αντιθέτως, το Ιράν δείχνει πολλές φορές απροστάτευτο, αφού οι δολοφόνοι, πράκτορες – ή έμμισθοι εντολοδόχοι – του οποιουδήποτε, δεν φαίνεται να συνάντησαν σημαντικές δυσκολίες, ούτε κατά τη φάση παρακολούθησης του στόχου, ούτε κατά τη φάση της εκτέλεσης του σχεδίου εξουδετέρωσης και ότι το «δίχτυ» ασφαλείας των μυστικών υπηρεσιών δεν μπόρεσε να τους προστατεύσει.
Υπενθυμίζεται ότι στις 27 Νοεμβρίου 2010, δολοφονήθηκε στο κέντρο της Τεχεράνης ο Δρ. Ματζίντ Σχαριάρι, επικεφαλής της ομάδας που προσπαθούσε να εξουδετερώσει τον διαδικτυακό ιό Stuxnet. Την ίδια ημέρα, στόχος δολοφονικής επίθεσης έγινε και ο Φερεϊντούν Αμπάσι, διευθυντής στις πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Νατάνζ. Ο δεύτερος επέζησε της επίθεσης και διορίστηκε επικεφαλής του ιρανικού Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, καθώς επίσης και αντιπρόεδρος για τις πυρηνικές υποθέσεις.
Όπως δείχνουν νέα στοιχεία που έρχονται σταδιακά στη δημοσιότητα, ο Ντάριους Ρεζάι-Νεζάντ ήταν όντως 35 ετών και ο πραγματικός στόχος των δραστών της δολοφονίας. Όντας συμβεβλημένος απευθείας με το υπουργείο Άμυνας του Ιράν, ο επιστήμονας εργαζόταν πάνω σε πρόγραμμα κατασκευής πυροκροτητών για τις πυρηνικές βόμβες και για τις κεφαλές που τις συνοδεύουν, ο Ρεζάι-Νεζάντ φαίνεται πως ήταν ένα μέλος της νέας γενιάς πυρηνικών επιστημόνων του Ιράν.
Στο πλαίσιο της οικοδόμησης κάλυψης για τον πυρηνικό επιστήμονα, εμφανιζόταν να εργάζεται σε άλλο επιστημονικό πεδίο, το οποίο δεν είναι τυπικά λάθος (και αυτό εντάσσεται στην απόπειρα των Ιρανών να καλύψουν τα πραγματικά άτομα). Ο Ρεζάι-Νεζάντ πέρναγε αρκετές ώρες την ημέρα σε μυστική πυρηνική τοποθεσία – εργαστήριο (Parchine) όπου διεξήγαγε την έρευνά του.
Η δολοφονία αναδεικνύει τον αδυσώπητο χαρακτήρα των διεθνών σχέσεων, αφού εάν η υπόθεση ιδωθεί από ανθρωπιστικής πλευράς είναι τουλάχιστον αποκρουστική. Η βάρβαρη δολοφονία, μπροστά στα μάτια της συζύγου του και του παιδιού του που έβγαινε από το νηπιαγωγείο, δεν αντέχει σε οποιαδήποτε ανθρωπιστική κριτική.
Ωστόσο, όποιος σκεφτεί ότι ο τάδε ή ο δείνα προέβη στην πράξη και στη συνέχεια… εξαπολύσει χαρακτηρισμούς, απλώς δεν κατανοεί την πραγματικότητα και το ότι τέτοιες ενέργειες έχουν γίνει από μυστικές υπηρεσίες πολλών και εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους πολιτισμών, δυτικών και μη…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

SYNC BLOGS SYNC ME @ SYNC Neemo.gr