Νετανιάχου: Αναφορά σε Παπανδρέου, επίσκεψη Παπούλια

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου, σε δηλώσεις του στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της πατρίδας του, ευχαρίστησε τους ηγέτες που τάχθηκαν κατά της οργάνωσης του διεθνούς στολίσκου ανθρωπιστικής βοήθειας προς την Γάζα. «Ευχαριστώ τους πολλούς ηγέτες που τάχθηκαν κατά του απόπλου του στολίσκου και εργάστηκαν γι’ αυτό τον σκοπό», δήλωσε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, κατά την διάρκεια μιας τελετής για την απονομή των νέων βαθμών των πιλότων.

Για να συνεχίσει, «ευχαριστώ ιδιαίτερα τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, καθώς επίσης και τον φίλο μας Έλληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου». Η αναφορά Νετανιάχου δείχνει ότι η σχέσεις των δυο χωρών προχωρούν και η συνεργασία στο παρασκήνιο είναι πολύ ευρύτερη από όσα ανακοινώνονται δημοσίως.
Επίσημη επίσκεψη Παπούλια
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η επίσκεψη που αναμένεται να πραγματοποιήσει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, στο Ισραήλ 10 ως τις 12 Ιουλίου, όπως ανακοινώθηκε χθες επισήμως από την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα μεταβεί κατόπιν πρόσκλησης του Ισραηλινού Προέδρου Σιμόν Πέρεζ, ενώ θα συναντηθεί και με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό. Η επίσκεψη Παπούλια αναμένεται με εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς ο Έλληνας πρόεδρος και πρώην υπουργός Εξωτερικών, είναι γνωστός για τα εξαιρετικά φιλικά αισθήματα που τρέφει – όπως άλλωστε το σύνολο του ελληνικού λαού – απέναντι στον παλαιστινιακό λαό. Εάν ο Πρόεδρος τονίσει κατά την επίσκεψή του τα αυτονόητα, την ανάγκη σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την καταβολή κάθε προσπάθειας για την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης των Παλαιστινίων, παράλληλα με την υποστήριξη της ανάπτυξης των διμερών σχέσεων με το Ισραήλ και προσφέρει την αμέριστη στήριξη του ελληνικού λαού και της ηγεσίας του σε κάθε προσπάθεια με στόχο την επίλυση του προβλήματος, δεν θα έχει γίνει απλώς βήμα στις σχέσεις των δυο χωρών, αλλά κυριολεκτικά ένα άλμα.
Την ίδια στιγμή, οι ακτιβιστές που σκοπεύουν να αναχωρήσουν από την Ελλάδα για να συμμετάσχουν στον διεθνή στολίσκο που θα πλεύσει προς τη Γάζα, εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι γίνεται δολιοφθορά στα πλοία τους, κάτι που δεν θα μπορούσε και να αποκλειστεί, δεδομένης της σημασίας της υπόθεσης και των διεθνών διπλωματικών διαστάσεων που έχει λάβει.
Στην Αθήνα, ωστόσο, επικρατεί προβληματισμός, καθώς οι ακτιβιστές δεν αποκαλύπτουν το πότε σκοπεύουν να αναχωρήσουν. Χθες, ακτιβιστές που σχεδιάζουν να αποπλεύσουν για τη Γάζα με το αμερικανικό πλοίο που βρίσκεται στην Αθήνα, δήλωσαν σε ξένα πρακτορεία ότι θα το κάνουν χωρίς επίσημη άδεια.
Το ζητούμενο σε αυτή την υπόθεση είναι να ξαναβρεθεί η κοινή λογική. Διότι εφόσον το φορτίο που μεταφέρουν είναι αμιγώς ανθρωπιστική βοήθεια, έχει δοθεί η λύση για τη μετάβαση των πλοίων σε γειτονικό αιγυπτιακό λιμένα, και αφού ολοκληρωθεί ένας τυπικός έλεγχος – ούτε καν από Ισραηλινούς – το φορτίο θα προωθηθεί άμεσα στη Λωρίδα της Γάζας.
Το πρόβλημα προκύπτει από τον πολιτικό στόχο που έχει τεθεί από τους διοργανωτές, ο οποίος στρέφεται εναντίον της κυριαρχίας ενός κράτους, αφού αφορά στο «σπάσιμο» του ναυτικού αποκλεισμού που έχει επιβληθεί. Ακόμα και χώρες που παραδοσιακά διατηρούσαν φιλικές σχέσεις με την παλαιστινιακή πλευρά φοβούνται το προηγούμενο που θα δημιουργηθεί, με μη κυβερνητικούς δρώντες να υπαγορεύουν τη θέλησή τους σε κυρίαρχα κράτη, κάτι που εκτιμούν ως «επικίνδυνο προηγούμενο».
Τη στιγμή μάλιστα που τα τεράστια έξοδα για την κίνηση του στόλου και τη διαμονή των εκατοντάδων συμμετεχόντων – ενίοτε και σε πολυτελή ξενοδοχεία – είναι προφανές ότι τίθεται και ένα ζήτημα ποιος χρηματοδοτεί αυτή την προσπάθεια. Τα τελευταία 24ωρα αναλύσεις ιδρυμάτων και δημοσιεύματα υποστηρίζουν ότι πίσω από τις δραστηριότητες του «στόλου» κρύβεται η «Μουσουλμανική Αδελφότητα» με έδρα τη Βρετανία, κάτι που προσθέτει επιπλέον διπλωματικό βάρος στις χώρες που καλούνται να διαχειριστούν το πρόβλημα.
Αλγεινές εντυπώσεις έχουν επίσης προκληθεί από το γεγονός ότι ενώ η προσπάθεια εστιάζεται όλα αυτά τα χρόνια στην βοήθεια των Παλαιστινίων, οι συμμετέχοντες δε δείχνουν παρόμοια ευαισθησία ούτε για τα γεγονότα και τους πρόσφυγες στη Συρία, ούτε για την ανθρωπιστική κρίση που υφίσταται την περίοδο αυτή στη Λιβύη ώστε να διοργανώσουν παρόμοιες αποστολές.
Κατά συνέπεια, ακόμη και χώρες που εμφορούμενες από ειλικρινή ανθρωπιστικά κίνητρα είχαν υποστηρίξει τις προσπάθειες στο παρελθόν, είναι αυτονόητο ότι δεν επιθυμούν να συνδεθούν με μια προσπάθεια η οποία φαίνεται ότι έχει πολύ περισσότερα κίνητρα από το αμιγώς ανθρωπιστικό.