Ανεξέλεγκτος έχει καταστεί πλέον ο Τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν, σε βαθμό που να αμφιβάλλει κανείς για τη διανοητική του ισορροπία. Πως αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς τις απειλές εναντίον πάντων, με τη μόνιμη επωδό «μην τολμήσουν να δοκιμάσουν την Τουρκία»;
Ο Ερντογάν απηύθυνε τη συγκεκριμένη απειλή όχι μόνο εναντίον της Ελλάδας που σε τελική ανάλυση είναι μια δεδομένη κατάσταση ελέω της δεκτικότητας που έχει επιδείξει το ελληνικό πολιτικό σύστημα στην… νέο-οθωμανική αγριάδα τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά εναντίον του Ισραήλ και των ΗΠΑ!
Επανέλαβε λοιπόν τις απειλές παρουσίας του τουρκικού Ναυτικού στην Ανατολική Μεσόγειο, «στην ΑΟΖ» όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, θεωρώντας δεδομένο ότι νοτίως της Κύπρου η Τουρκία δικαιούται Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης! Ο συνομιλητής των Ελλήνων πολιτικών έχει καταντήσει κατά πολύ χειρότερος από τους Κεμαλιστές στρατηγούς, πολύ πιο ανεξέλεγκτος και πολύ πιο επικίνδυνος.
Το θράσος του έχει καταντήσει κυριολεκτικά απύθμενο και μιλάει δημοσίως λες και η χώρα του διαθέτει το Πολεμικό Ναυτικό της… πρώην Σοβιετικής Ένωσης! Η απαίτηση για «τουρκική ΑΟΖ» στην Ανατολική Μεσόγειο στηρίζεται στα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής του 1974, τα οποία 40 χρόνια μετά η διεθνής κοινότητα έχει αρνηθεί να τα νομιμοποιήσει.
Και όμως, οι «κουτσαβακισμοί» του χειρότερου και πλέον επικίνδυνου για την ειρήνη και την ασφάλεια ηγέτη της περιοχής, της περιοχής, τις τελευταίες δεκαετίες, δεν έχουν πείσει ακόμα τη Δύση ότι επείγει η αποκατάσταση της τάξης στην περιοχή και η απαλλαγή από πρακτικές τις οποίες δεν τόλμησε ποτέ να εφαρμόσουν, ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες όταν όλη η υφήλιος τις αποκαλούσε ως «μόνη υπερδύναμη». Εκτός εάν υπάρχει παρασκήνιο το οποίο να μη γνωρίζουμε…
Διότι η Ιστορία διδάσκει ότι όταν τέτοια φαινόμενα που απειλούν την ισορροπία ευαίσθητων γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών ισορροπιών σε περιφέρειες του πλανήτη «θεραπεύονται», οι συνεννοήσεις για τις διευθετήσεις που θα ακολουθήσουν είχαν ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η κάθε χώρα στον πλανήτη έχει το «ειδικό της βάρος» και τα περιθώρια κινήσεων και αντιδράσεων υπαγορεύονται από παράγοντες τους οποίους έχει εξηγήσει ο Θουκυδίδης εγκαίρως.
Άρα ο πλέον αποσταθεροποιητικός παράγοντας είναι όταν εις εκ των εμπλεκομένων σε μια… κατάσταση, υπερεκτιμήσει τις δυνατότητές του, διότι τότε – σχεδόν νομοτελειακά – η κατάσταση ισορροπίας αποκαθίσταται με τραυματικό τρόπο. Κάτι ξέρει η Ελλάδα λόγω της εμπειρίας του 1974, το μάθημα που διδάχθηκε όμως ο Ερντογάν θεωρεί ότι αφορά αποκλειστικά και μόνο τη χώρα μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου