Κατά τα φαινόμενα, η Αθήνα, μετά από παλινωδίες ετών, δείχνει να αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της συγκυρίας και προχωράει, εντός του 2012, σε διεθνή γύρο αδειοδότησης για την εξερεύνηση και την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στο Ιόνιο Πέλαγός και στο Λιβυκό Πέλαγος, δηλαδή στην περιοχή νότια της Κρήτης. Σύμφωνα με τον υφυπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γιάννη Μανιάτη ο γύρος αδειοδότησης θα βασιστεί σε δεδομένα σεισμικών ερευνών «μη αποκλειστικών δεδομένων» (Non-exclusive seismic surveys) τα οποία θα πραγματοποιηθούν στην περιοχή.
Όπως έχουμε επισημάνει σε δεκάδες αναλύσεις και δημοσιεύματά μας, τόσο στο «defence-point.gr» όσο και στο περιοδικό ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ & ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ, η Ελλάδα, ειδικά στην οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται, θα έπρεπε να έχει ανακηρύξει ΑΟΖ και να δημιουργήσει «οικόπεδα» τα οποία θα παραχωρήσει σε εταιρίες για την διενέργεια σεισμικών και λοιπών ερευνών. Η κατάσταση στην περιοχή μας ευνοεί την γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας. Δεν θα είναι πρώτη φορά που οι αναγνώστες του ιστοχώρου και της ΣΙ&Γ θα ακούνε πως οι εξεγέρσεις στην Βόρειο Αφρική σχετίζονται με την ενεργειακή ασφάλεια της Ανατολικής Μεσογείου.
Αυτή τη φορά, ο ίδιος ο υφυπουργός, και κατ’ επέκταση το ελληνικό κράτος, φαίνεται να ασπάζεται τις απόψεις και τις αναλύσεις μας. Οι παρακάτω επισημάνσεις ανήκουν στον Γ. Μανιάτη και έγιναν στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου «2011 Mediterranean Oil & Gas Conference», και είναι πραγματικά εντυπωσιακές: «Μετά την πτώση των καθεστώτων Μπεν Αλί και Μουμπάρακ στη Βόρεια Αφρική, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η λεγόμενη ‘αραβική άνοιξη’ αποτελεί τη σημαντικότερη γεωπολιτική εξέλιξη όχι μόνο του έτους, αλλά ίσως και ολόκληρης της δεκαετίας που μεσολάβησε από τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου έως και σήμερα. Οι επιπτώσεις αυτών των εξεγέρσεων, οι οποίες συνεχίζονται με αμείωτη ένταση στη Συρία, την Υεμένη και πρωτίστως τη Λιβύη, δεν μπορούν ακόμα να προδιαγραφούν με σαφήνεια για τον επιπρόσθετο λόγο ότι η όποια πολιτική μεταβολή τόσο στην Αίγυπτο όσο και την Τυνησία αποτελεί μια διαδικασία εν εξελίξει και όχι ένα τετελεσμένο γεγονός. Για την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, οι οποίες κατά την πρόσφατη Διάσκεψη των G-8 στη Dauville αποφάσισαν να στηρίξουν πολιτικά αλλά και οικονομικά τις νέες κυβερνήσεις που προέκυψαν από τις λαϊκές εξεγέρσεις του Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2011, το μέλλον της Βόρειας Αφρικής αλλά και του ευρύτερου πολύπλοκου ζητήματος της ‘αραβικής δημοκρατικοποίησης’ συνδέεται άμεσα με την ενεργειακή ασφάλεια των συγκεκριμένων περιοχών».
Επανερχόμενοι στον χάρτη σύμφωνα με τον οποίο η Αθήνα φαίνεται έτοιμη να αξιοποιήσει την μισή ΑΟΖ της θα πρέπει να επισημάνουμε με ικανοποίηση πως η περιοχή ερευνών περιλαμβάνει και την περιοχή νότια της Κρήτης. Όπως έχουμε επισημάνει πολλάκις, η περιοχή από την οποία θα έπρεπε να ξεκινήσει η διαδικασία ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας και του έθνους γενικότερα, είναι η θαλάσσια έκταση νοτίως της Κρήτης.
Επειδή όμως ο σκοπός μας δεν είναι να χειροκροτούμε την εκάστοτε πολιτική εξουσία αλλά για να επισημαίνουμε, στο μέτρο του δυνατού, τα στραβά και τα ανάποδα, θα κρατήσουμε μία συγκρατημένα αισιόδοξη στάση για το κατά πόσο η Αθήνα να δείξει το σθένος να υλοποιήσει αυτά που εξαγγέλλει.
Το δεύτερο ζήτημα που χρήζει διευκρίνησης είναι το κατά πόσο η οριογραμμή με την Λιβύη έχει χαραχθεί με το σκεπτικό πως ο Κόλπος της Σύρτης έχει κλείσει ή όχι. Στην πρώτη περίπτωση είναι σαφές πως η Λιβύη «κερδίζει» σημαντικό έδαφος αφού σημαντικότατες περιοχές στις οποίες υπάρχουν πολλά λασποηφαίστεια (τα οποία υποδηλώνουν την παρουσία τεραστίων κοιτασμάτων) περνάνε στην κυριαρχία της Τρίπολης (ή της Βεγγάζης). Εάν ο κόλπος της Σύρτης δεν έχει κλείσει τότε τα περισσότερα λασποηφαίστεια βρίσκονται σε ελληνική ΑΟΖ. Το δεύτερο σημείο σχετίζεται με το αν και κατά πόσον η λιβυκή πλευρά αποδέχεται πλέον ότι η Γαύδος έχει ΑΟΖ ή όχι.
Σε κάθε περίπτωση ο χάρτης «εξετάζεται» και μόλις θα έχουμε την άποψη των ειδικών θα επανέλθουμε με περισσότερες λεπτομέρειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου