Ένα ολόκληρο γεωστρατηγικό-οικονομικό παίγνιο στο οποίο είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο – θετικό αυτή την φορά για την Ελλάδα – κρύβεται πίσω από το νέο νομοσχέδιο που προβλέπει την σύσταση του κρατικού φορέα υδρογονανθράκων και την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για τις έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου, με το οποία θεσμοθετείται πλέον επίσημα η έννοια της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης! Όπως αναφέρουν ασφαλείς πηγές του defencenet.gr, ενώ η κυβέρνηση, τόσο δια του πρωθυπουργού, Γ.Παπανδρέου, όσο και του υπουργείου Εξωτερικών μεταθέτουν αόριστα στο μέλλον την οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), στο νομοσχέδιο που πρόκειται να αντικαταστήσει (όταν ως νόμος ψηφιστεί από την Βουλή) το νόμο 2289/1995, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη είναι μία πραγματικότητα!
Μάλιστα η ισχύς της αναφέρεται σαφώς σε συγκεκριμένα άρθρα και αντικαθιστά την αναφερόμενη στο σημερινό νόμο «θαλάσσια οικονομική ζώνη» μια αόριστη έννοια.
Ολόκληρο το καθεστώς αδειοδότησης του νέου νόμου θα βασίζεται στην έννοια του καθορισμού της ΑΟΖ, η οποία πλέον για πρώτη φορά θα αποκτήσει τα χαρακτηριστικά νόμου για το ελληνικό κράτος. Εδώ βέβαια υπάρχει μια σειρά ερωτηματικών, όπως ποια είναι τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ μέσα στα οποία θα δίνονται οι άδειες για την έρευνα και αξιοποίηση των κοιτασμάτων.
Φαίνεται ότι στο σημείο αυτό θα παιχθεί το παιχνίδι, αφού βάσει των όσων διεθνώς ισχύουν η ελληνική ΑΟΖ με την ύπαρξη της Μεγίστης συναντά την ΑΟΖ της Κύπρου. Γι’αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, πλην των αντιρρήσεων βεβαίως της Άγκυρας.
Στη νέα ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΒΙΒΛΟ 2011-2012 που κυκλοφορεί την ερχόμενη εβδομάδα σε όλη την Ελλάδα θα βρείτε μια σπάνια ανάλυση-έρευνα για τον αγώνα κυριαρχίας Ελλάδος και Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο με έπαθλο ακριβώς αυτά τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Αλλά εδώ υπάρχουν κάποιοι παράμετροι που όσο περνάει ο καιρός γίνονται πιο ευδιάκριτοι: Απόλυτα έγκυρες πηγές αναφέρουν στο defencenet.gr, ότι καθοριστικό ρόλο στην κατάρτιση του νομοσχεδίου, ας πούμε έδωσαν το know-how, έπαιξαν στελέχη αμερικανικών εταιρειών του είδους που επέμειναν να υπάρχει ο όρος Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη προκειμένου να υπάρχει η νομιμοποίηση εκείνη που θα επιτρέψει στις αμερικανικές εταιρείες να προχωρήσουν στην απρόσκοπτη έρευνα και εν συνεχεία στον εντοπισμό των κοιτασμάτων.
Τυπική διαδικασία, ήδη γνωρίζουν που ακριβώς υπάρχουν και με προσέγγιση 70% την ποσότητα που περιέχουν τα κοιτάσματα αυτά. Ουσιαστικά τα επόμενα δύο χρόνια θα δούμε στην Ανατολική Μεσόγειο εντός της ελληνικής ΑΟΖ αυτό που βλέπουμε τώρα με την κυπριακή: Αμερικανικές εταιρείες να παίρνουν άδειες ερευνών και εκμετάλλευσης, να εντοπίζουν κοιτάσματα φυσικού αερίου ή και πετρελαίου, την Άγκυρα να απειλεί με πόλεμο, όπως απειλεί και την Κύπρο και να «βρίσκεται απέναντι από τις ΗΠΑ» για άλλη μια φορά τα τελευταία χρόνια μετά το 2003.
Μπορεί το θέμα της εισαγωγής του όρου της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης να είναι το πλέον σημαντικό από πολιτικής άποψης, αλλά «ο διάβολος κρύβεται στα ψιλά γράμματα».
Έτσι στο νέο νόμο:
Οι θαλάσσιες εκτάσεις που θα παραχωρηθούν ισοδυναμούν με το 1/6 περίπου της έκτασης της Ελλάδας και φτάνουν σε πρώτη φάση τα 20.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (αντί 1.500 τ.χλμ.), ενώ οι χερσαίες διπλασιάζονται από τα 750 τ.χλμ. στα 1.500 τ.χλμ (στο 1,1% της χερσαίας έκτασης της Ελλάδας! Τα όρια αυτά δεν ισχύουν για την περίπτωση εκτέλεσης σεισμικών ή άλλων γεωφυσικών και γεωλογικών μεθόδων ερευνών μη αποκλειστικής χρήσης που είναι πολύ μεγαλύτερα.
Αυξάνεται επίσης κατά ένα χρόνο η περίοδος των ερευνών, που θα φτάνει πλέον μέχρι τα 7 χρόνια για τις έρευνες σε χερσαίες περιοχές και τα 8 χρόνια στις θαλάσσιες. Η άδεια αναζήτησης έχει ισχύ έως 18 μήνες, αλλά μπορεί να επεκταθεί. Στο στάδιο της εκμετάλλευσης, που ορίζεται σε 25 έτη, προβλέπεται η δυνατότητα παράτασης έως και δύο πενταετίες ώστε να επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των εναπομεινάντων αποθεμάτων υδρογονανθράκων. Δηλαδή μέχρι 35 χρόνια οι ξένες εταιρείες θα έχουν το δικαίωμα να αντλούν τα ελληνικά αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου! Η φορολογική επιβάρυνση επί των καθαρών κερδών για τον ανάδοχο που θα επιλεγεί μειώνεται στο μισό (στο 20% από 40%), ενώ προβλέπεται και φόρος 5%, ο οποίος θα καταβάλλεται υπέρ της τοπικής αυτοδιοίκηση.
Θα ισχύσει το σύστημα της «ανοιχτής πόρτας» (open door). Οι περιοχές που εντάσσονται στο σύστημα «ανοιχτής πόρτας» είναι διαθέσιμες σε μόνιμη βάση και μπορούν, ανά πάσα στιγμή, να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης και χορήγησης άδειας για έρευνα και εκμετάλλευση.
Υιοθετείται για πρώτη φορά η μέθοδος των «σεισμικών ερευνών μη αποκλειστικών δεδομένων» (non-exclusive seismic surveys). Εταιρείες ερευνών αναλαμβάνουν να κάνουν έρευνες σε συγκεκριμένες περιοχές, ενώ τα δεδομένα που προκύπτουν πωλούνται ως πακέτα πληροφοριών. Το Δημόσιο συμμετέχει στα κέρδη από τα έσοδα διανομής των ερευνητικών δεδομένων από τον αδειούχο. Εδώ υπάρχει ζήτημα: Ποιος θα ελέγξει την διακίνηση αυτών των πληροφοριών;
Την αρμοδιότητα για την παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης για λογαριασμό του Δημοσίου έχει ο νέος φορέας Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων-ΕΔΕΥ. Στο νέο φορέα περιέρχονται όλα τα νέα αλλά και τα παλαιά αρχεία και τα στοιχεία που αποκτήθηκαν στο παρελθόν για λογαριασμό του Δημοσίου. Τα στοιχεία αυτά είναι εμπιστευτικά και επιτρέπεται η δημοσιοποίησή τους σε ειδικές περιπτώσεις.
Ο νέος φορέας (ΕΔΕΥ Α.Ε.) «παραχωρεί για λογαριασμό του Δημοσίου το δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων είτε έπειτα από διακήρυξη είτε έπειτα από αίτηση ενδιαφερομένου για περιοχή η οποία δεν περιλαμβάνεται στη διακήρυξη, είτε με ανοιχτή πρόσκληση (open door) για εκδήλωση ενδιαφέροντος, όταν η περιοχή για την οποία ζητείται η παραχώρηση είναι διαθέσιμη σε μόνιμη βάση.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Μάλιστα η ισχύς της αναφέρεται σαφώς σε συγκεκριμένα άρθρα και αντικαθιστά την αναφερόμενη στο σημερινό νόμο «θαλάσσια οικονομική ζώνη» μια αόριστη έννοια.
Ολόκληρο το καθεστώς αδειοδότησης του νέου νόμου θα βασίζεται στην έννοια του καθορισμού της ΑΟΖ, η οποία πλέον για πρώτη φορά θα αποκτήσει τα χαρακτηριστικά νόμου για το ελληνικό κράτος. Εδώ βέβαια υπάρχει μια σειρά ερωτηματικών, όπως ποια είναι τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ μέσα στα οποία θα δίνονται οι άδειες για την έρευνα και αξιοποίηση των κοιτασμάτων.
Φαίνεται ότι στο σημείο αυτό θα παιχθεί το παιχνίδι, αφού βάσει των όσων διεθνώς ισχύουν η ελληνική ΑΟΖ με την ύπαρξη της Μεγίστης συναντά την ΑΟΖ της Κύπρου. Γι’αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, πλην των αντιρρήσεων βεβαίως της Άγκυρας.
Στη νέα ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΒΙΒΛΟ 2011-2012 που κυκλοφορεί την ερχόμενη εβδομάδα σε όλη την Ελλάδα θα βρείτε μια σπάνια ανάλυση-έρευνα για τον αγώνα κυριαρχίας Ελλάδος και Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο με έπαθλο ακριβώς αυτά τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Αλλά εδώ υπάρχουν κάποιοι παράμετροι που όσο περνάει ο καιρός γίνονται πιο ευδιάκριτοι: Απόλυτα έγκυρες πηγές αναφέρουν στο defencenet.gr, ότι καθοριστικό ρόλο στην κατάρτιση του νομοσχεδίου, ας πούμε έδωσαν το know-how, έπαιξαν στελέχη αμερικανικών εταιρειών του είδους που επέμειναν να υπάρχει ο όρος Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη προκειμένου να υπάρχει η νομιμοποίηση εκείνη που θα επιτρέψει στις αμερικανικές εταιρείες να προχωρήσουν στην απρόσκοπτη έρευνα και εν συνεχεία στον εντοπισμό των κοιτασμάτων.
Τυπική διαδικασία, ήδη γνωρίζουν που ακριβώς υπάρχουν και με προσέγγιση 70% την ποσότητα που περιέχουν τα κοιτάσματα αυτά. Ουσιαστικά τα επόμενα δύο χρόνια θα δούμε στην Ανατολική Μεσόγειο εντός της ελληνικής ΑΟΖ αυτό που βλέπουμε τώρα με την κυπριακή: Αμερικανικές εταιρείες να παίρνουν άδειες ερευνών και εκμετάλλευσης, να εντοπίζουν κοιτάσματα φυσικού αερίου ή και πετρελαίου, την Άγκυρα να απειλεί με πόλεμο, όπως απειλεί και την Κύπρο και να «βρίσκεται απέναντι από τις ΗΠΑ» για άλλη μια φορά τα τελευταία χρόνια μετά το 2003.
Μπορεί το θέμα της εισαγωγής του όρου της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης να είναι το πλέον σημαντικό από πολιτικής άποψης, αλλά «ο διάβολος κρύβεται στα ψιλά γράμματα».
Έτσι στο νέο νόμο:
Οι θαλάσσιες εκτάσεις που θα παραχωρηθούν ισοδυναμούν με το 1/6 περίπου της έκτασης της Ελλάδας και φτάνουν σε πρώτη φάση τα 20.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (αντί 1.500 τ.χλμ.), ενώ οι χερσαίες διπλασιάζονται από τα 750 τ.χλμ. στα 1.500 τ.χλμ (στο 1,1% της χερσαίας έκτασης της Ελλάδας! Τα όρια αυτά δεν ισχύουν για την περίπτωση εκτέλεσης σεισμικών ή άλλων γεωφυσικών και γεωλογικών μεθόδων ερευνών μη αποκλειστικής χρήσης που είναι πολύ μεγαλύτερα.
Αυξάνεται επίσης κατά ένα χρόνο η περίοδος των ερευνών, που θα φτάνει πλέον μέχρι τα 7 χρόνια για τις έρευνες σε χερσαίες περιοχές και τα 8 χρόνια στις θαλάσσιες. Η άδεια αναζήτησης έχει ισχύ έως 18 μήνες, αλλά μπορεί να επεκταθεί. Στο στάδιο της εκμετάλλευσης, που ορίζεται σε 25 έτη, προβλέπεται η δυνατότητα παράτασης έως και δύο πενταετίες ώστε να επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των εναπομεινάντων αποθεμάτων υδρογονανθράκων. Δηλαδή μέχρι 35 χρόνια οι ξένες εταιρείες θα έχουν το δικαίωμα να αντλούν τα ελληνικά αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου! Η φορολογική επιβάρυνση επί των καθαρών κερδών για τον ανάδοχο που θα επιλεγεί μειώνεται στο μισό (στο 20% από 40%), ενώ προβλέπεται και φόρος 5%, ο οποίος θα καταβάλλεται υπέρ της τοπικής αυτοδιοίκηση.
Θα ισχύσει το σύστημα της «ανοιχτής πόρτας» (open door). Οι περιοχές που εντάσσονται στο σύστημα «ανοιχτής πόρτας» είναι διαθέσιμες σε μόνιμη βάση και μπορούν, ανά πάσα στιγμή, να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης και χορήγησης άδειας για έρευνα και εκμετάλλευση.
Υιοθετείται για πρώτη φορά η μέθοδος των «σεισμικών ερευνών μη αποκλειστικών δεδομένων» (non-exclusive seismic surveys). Εταιρείες ερευνών αναλαμβάνουν να κάνουν έρευνες σε συγκεκριμένες περιοχές, ενώ τα δεδομένα που προκύπτουν πωλούνται ως πακέτα πληροφοριών. Το Δημόσιο συμμετέχει στα κέρδη από τα έσοδα διανομής των ερευνητικών δεδομένων από τον αδειούχο. Εδώ υπάρχει ζήτημα: Ποιος θα ελέγξει την διακίνηση αυτών των πληροφοριών;
Την αρμοδιότητα για την παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης για λογαριασμό του Δημοσίου έχει ο νέος φορέας Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων-ΕΔΕΥ. Στο νέο φορέα περιέρχονται όλα τα νέα αλλά και τα παλαιά αρχεία και τα στοιχεία που αποκτήθηκαν στο παρελθόν για λογαριασμό του Δημοσίου. Τα στοιχεία αυτά είναι εμπιστευτικά και επιτρέπεται η δημοσιοποίησή τους σε ειδικές περιπτώσεις.
Ο νέος φορέας (ΕΔΕΥ Α.Ε.) «παραχωρεί για λογαριασμό του Δημοσίου το δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων είτε έπειτα από διακήρυξη είτε έπειτα από αίτηση ενδιαφερομένου για περιοχή η οποία δεν περιλαμβάνεται στη διακήρυξη, είτε με ανοιχτή πρόσκληση (open door) για εκδήλωση ενδιαφέροντος, όταν η περιοχή για την οποία ζητείται η παραχώρηση είναι διαθέσιμη σε μόνιμη βάση.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου