Πλησιάζει η στρατιωτική δράση κατά του Άσαντ;

Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν κι-Μουν ζήτησε να υπάρξει «συντονισμένη» διεθνής δράση για τη Συρία υπογραμμίζοντας τις «υποσχέσεις που δεν τήρησε» ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ.

Ο γ.γ. εξήγησε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ότι πρέπει να αναληφθεί δράση κατά του Άσαντ, καθώς ο Σύρος ηγέτης έχει αγνοήσει «τις πιεστικές εκκλήσεις» του Αραβικού Συνδέσμου και άλλων διεθνών οργανισμών να πάψει να χρησιμοποιεί βία.

«Καθώς δεν έχει τηρήσει τις υποσχέσεις του, όλα έχουν τα όριά τους και η διεθνής κοινότητα πρέπει πραγματικά να λάβει συντονισμένα μέτρα και να μιλά με μία φωνή», κατέληξε ο γραμματέας του ΟΗΕ.

Η Ρωσία και η Κίνα αντιτίθενται στην υιοθέτηση μίας απόφασης από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ η οποία θα προβλέπει την επιβολή κυρώσεων εναντίον της Συρίας. Η βίαιη καταστολή του κινήματος αμφισβήτησης του Άσαντ έχει προκαλέσει, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, το θάνατο περισσότερων από 2.600 ανθρώπων, στην πλειοψηφία τους αμάχων.

Αυτό που μένει να διαπιστωθεί είναι το αν και κατά πόσον πλησιάζει η ανάληψη στρατιωτικής δράσης από τη Δύση κατά του καθεστώτος Άσαντ. Όπως έχουμε αναλύσει επαρκώς στο παρελθόν, η ανατροπή του θα εξυπηρετούσε αρκετούς λόγω της διάρρηξης του «άξονα» Τεχεράνης – Δαμασκού ο οποίος έχει καταλήξεις στη Χεζμπολάχ στο Λίβανο, ακόμα και στην ισλαμική Χαμάς στη Γάζα (τουλάχιστον μέχρι το πρόσφατο παρελθόν για τη δεύτερη περίπτωση).

Οι κινήσεις εξισορρόπησης του Σύρου ηγέτη προς την πλευρά της Ρωσίας και η στάση της Κίνας, είναι βέβαιο ότι καθιστούν δυσκολότερη, έως αδύνατη, στρατιωτική επιχείρηση η οποία θα τελεί υπό τις «ευλογίες», δηλαδή την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Ωστόσο, για μια ακόμη φορά ο «άγνωστος Χ» είναι η Τουρκία, η οποία θα μπορούσε να εξυπηρετήσει δικούς της σκοπούς και να έβρισκε διέξοδο στην κατάσταση που έχει δημιουργήσει στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου και διακινδυνεύει ισχυρή αντι-συσπείρωση. Επίσης, η στάση της Ρωσίας, παραδοσιακού γεωπολιτικού αντιπάλου της Τουρκίας, σε συνδυασμό με την πιθανότατη εμπλοκή της Μόσχας στην εξόρυξης των υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ, δημιουργεί άλλα δεδομένα.

Για μια ακόμη φορά το τελευταίο διάστημα, καλούνται οι ΗΠΑ να «βγουν από το καβούκι τους» και να εξηγήσουν ποια ακριβώς είναι η πολιτική που ακολουθούν, όχι βέβαια με όρους… ηθικής και… ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως συνηθίζουν, αλλά με όρους διεθνούς πολιτικής.